Słownik

Jednostkę ewidencyjną stanowi obszar gruntów położonych w granicach administracyjnych gminy, a w przypadku gdy w skład gminy wchodzi miejscowość o statusie miasta - również w granicach administracyjnych miasta. W miastach, w których utworzone zostały dzielnice, jednostką ewidencyjną może być obszar dzielnicy lub kilku sąsiadujących ze sobą dzielnic.

Jednostka ewidencyjna dzieli się na obręby ewidencyjne, dla której zakłada się odrębny operat ewidencyjny. Jest częścią składową jednostki ewidencyjnej, utworzoną dla potrzeb związanych z techniką zakładania i prowadzenia ewidencji gruntów i budynków).

Podziału na obręby i określenia ich granic dokonuje starosta.

Obręby w skali 1:10 000 lub 1:25 000.